دمنوش چینی بسته به محل معمول پذیرایی از مهمانان در باطن منزل یا این که در گلشن و باغچه برگزار می شد. منزل در چین نیز، مثل هر تمدن دیگر، کانون معاش خانوادگی بود. شغل های منزل برعهدۀ زنان بود و مردان خارج عمل می‌کردند. ولی در قشر روستایی همۀ خانواده از مرد و زن و نوباوه حواله یوان چین برای شغل به مزرعه می‌رفتند. صورت و اندازۀ منزل هم، مثل هرچیز دیگر، به اقتدار مالی و طبقۀ اجتماعی شخص بستگی داشت. دهقانان در کلبه‌های چوبی خرد معاش می‌کردند و تجار و بقیه مردمان مرفه در منزل‌های بزرگی که دورتادور یک تراس مرکزی ساخته میشد و باغی مملو از درخت و درختچه را دربر می‌گرفت که در راءس آن یک محوطۀ چهارضلعی را تحت عنوان نورگیر باقی می‌گذاشتند.،درون منزل یک سری اتاق خواب، یک آشپزخانه و یک سالن غذاخوری (گاهی خیلی گران قدر) قرار داشت که به‌تیتر مهمان‌منزل هم به‌عمل میرفت. اهل منزل می‌توانستند از این سالن تحت عنوان اتاق نشیمن هم به کارگیری نمایند و خلال صرف طعام و مذاکره به موسیقی گوش بدهند یا این که کتاب بخوانند. بیشتر خانواده‌ها گربۀ خانگی داشتند و گربه دوست داستنی‌ترین حیوان خانگی در چین باستان محسوب می شد. بااین‌درحال حاضر، سالنامۀ چینی (برخلاف نوع ویتنامی آن) سال گربه ندارد، زیرا افسانه‌ای می گوید که هنگامی همۀ حیوان‌ها برای مسابقۀ تعالیِ تعیین یک حیوان برای هر سال چینی به دور هم گردآوری شدند، موش گربه را ترساند و گربه پا به فرار و گریز گذاشت و به‌زمین‌خورد توی رودخانه و آب او‌را با خویش موفقیت؛ انگیزه دشمنی ازلی و ابدی گربه با موش هم همین میباشد. سگ‌ها را برای حمایت از منزل و گاهی هم استعمال از گوشت‌شان نگه می‌داشتند، هرچند بعضی شواهد حکایت از این دارا هستند که در چین باستان برخی سگ‌ها چیزی جز حیوان خانگی دست‌آموز محسوب نمی‌شدند.
دمنوش چینی بسته به محل معمول پذیرایی از مهمانان در باطن منزل یا این که در گلشن و باغچه برگزار می شد. منزل در چین نیز، مثل هر تمدن دیگر، کانون معاش خانوادگی بود. شغل های منزل برعهدۀ زنان بود و مردان خارج عمل می‌کردند. ولی در قشر روستایی همۀ خانواده از مرد و زن و نوباوه حواله یوان چین برای شغل به مزرعه می‌رفتند. صورت و اندازۀ منزل هم، مثل هرچیز دیگر، به اقتدار مالی و طبقۀ اجتماعی شخص بستگی داشت. دهقانان در کلبه‌های چوبی خرد معاش می‌کردند و تجار و بقیه مردمان مرفه در منزل‌های بزرگی که دورتادور یک تراس مرکزی ساخته میشد و باغی مملو از درخت و درختچه را دربر می‌گرفت که در راءس آن یک محوطۀ چهارضلعی را تحت عنوان نورگیر باقی می‌گذاشتند.،درون منزل یک سری اتاق خواب، یک آشپزخانه و یک سالن غذاخوری (گاهی خیلی گران قدر) قرار داشت که به‌تیتر مهمان‌منزل هم به‌عمل میرفت. اهل منزل می‌توانستند از این سالن تحت عنوان اتاق نشیمن هم به کارگیری نمایند و خلال صرف طعام و مذاکره به موسیقی گوش بدهند یا این که کتاب بخوانند. بیشتر خانواده‌ها گربۀ خانگی داشتند و گربه دوست داستنی‌ترین حیوان خانگی در چین باستان محسوب می شد. بااین‌درحال حاضر، سالنامۀ چینی (برخلاف نوع ویتنامی آن) سال گربه ندارد، زیرا افسانه‌ای می گوید که هنگامی همۀ حیوان‌ها برای مسابقۀ تعالیِ تعیین یک حیوان برای هر سال چینی به دور هم گردآوری شدند، موش گربه را ترساند و گربه پا به فرار و گریز گذاشت و به‌زمین‌خورد توی رودخانه و آب او‌را با خویش موفقیت؛ انگیزه دشمنی ازلی و ابدی گربه با موش هم همین میباشد. سگ‌ها را برای حمایت از منزل و گاهی هم استعمال از گوشت‌شان نگه می‌داشتند، هرچند بعضی شواهد حکایت از این دارا هستند که در چین باستان برخی سگ‌ها چیزی جز حیوان خانگی دست‌آموز محسوب نمی‌شدند.
مراحل ارسال حواله های بانکی به چین